Ներառական կրթությունը՝ կրթության առանձնահատուկ պայմանների կարիք ունեցող երեխայի կրթության համար առանձնահատուկ պայմանների ապահովման միջոցով նրա համատեղ ուսուցումն է իր հասակակիցների հետ համատեղ՝ հանրակրթական դպրոցում: Նշված դրույթն ամրագրված է « Կրթության մասին» ՀՀ օրենքում:
Հպարտորեն կարող եմ նշել, որ համաձայն ՀՀ կրթության և գիտության նախարարի հրամանի՝ Հաայաստանի Հանրապետությունում ներառական կրթություն իրականացնող հանրակրթական դպրոցների ցանկում ներառված է նաև «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրը: Ներառական կրթություն իրականացնելու համար կրթահամալիրում ստեղծված է բազմամասնագիտական անհրաժեշտ խումբ՝ ընդգրկված համապատասխան մասնագետներով, ովքեր իրենց առջև խնդիր են դրել՝
- Կրթության առանձնահատուկ պայմանների կարիք ունեցող երեխաներին հասարակության լիիրավ անդամ դարձնելու:
- .Ապահովել կրթության առանձնահատուկ պայմանների կարիք ունեցող երեխաների շփումն ու հաղորդակցումը մյուս սովորողների հետ:
- Կրթության առանձնահատուկ պայմանների կարիք ունեցող երեխաներին ներգրավել իրենց հարմար թիմային աշխատանքում:
- Զարգացնել նրանց ֆիզիկական և հոգևոր ուժերը, ճանաչողական կարողությունները:
Կրթության առանձնահատուկ պայմանների կարիք ունեցող
սովորողների ուսուցումն իրականացվում է յուրաքանչյուր սովորողի
համար կազմված Անհատական ուսուցման պլանի ( ԱՈՒՊ) հիման
վրա: Կրթահամալիրում ստեղծված են համապատասխան բոլոր պայմանները՝ ներառական կրթություն իրականացնելու համար:
Դեռ ավելին, առանձնահատուկ պայմանների կարիք ունեցող
սովորողներն իրենց ցանկությամբ և մեծ սիրով ընդգրկված են ընտրությամբ գործունեության խմբերում, որտեղ կարողանում են ցուցաբերել իրենց կարողություններն ու հմտությունները: Դա օգնում է նաև նրանց մասնագիտական կողմնորոշման հարցում:
Ինքս, որպես կազմակերպիչ, հնարավորինս ամեն ինչ արել եմ, որպեսզի ներառական կրթություն ստացող սովորողներն իրենց համադասարանցիների շրջանում իրենց կարևորված և ինքնավստահ զգան, որն ի դեպ ինձ մոտ հաջողվել է: Այս գործում ինձ օգնել են այն բոլոր սովորողներն, ովքեր իրենց գիտակցականությամբ և պատրաստակամությամբ սատարել են նման երեխաներին՝ նրանց ներգրավելով կրթահամալիրում իրականացվող զանազան միջոցառումներում՝ հաշվի առնելով նրանց նախասիրություններն ու հակումները:
Ինքս կարողացել եմ հասնել նրան, որ կրթության առանձնահատուկ պայմանների կարիք ունեցող սովորողներն ինձ ընկալում են որպես իրենց խորհրդատուի:
Նրանց մեջ մշակել եմ այնպիսի հատկություններ, ինչպիսիք են ՝
- Նախաձեռնություն
- Ինքնուրույնություն
- Նպատակակետին հասնելու հաստատակամություն և համառություն:
- Խրախուսանքի միջոցով կարողացել եմ նրանց մեջ ստեղծագործական ունակություններ արթնացնել:
- Նրանց ներգրավել եմ իրենց ուժերին ու կարողություններին համապատասխան աշխատանքներում, որպեսզի իրենք էլ իրենց կարևորված ու պահանջված զգան:
Արդյունքը բավականին հաջող է եղել:
Աշխատելով նրանց հետ, ես զգացել եմ 7-ից մինչև 9-րդ դասարան հասած երեխայի զարգացման մակարդակը:
Այսպես, օրինակ, Միջին դպրոցի սովորող Աննա Հարությունյանի խոսքը դեռ 7-րդ դասարանում սովորելու ժամանակ այդքան էլ հասկանալի և ընկալելի չէր:Հիմա Աննա սովորում է 9-րդ դասարանում և ազատ կարողանում է հաղորդակցվել բոլորի հետ: Նա ավելի ինքնավստահ է ու համարձակ է դարձել՝ ի շնորհիվ իր դասընկերների:Նույնիսկ իր ընտրությամբ գործունեությունը ընտրել է լրագրություն և որոշ հաջողությունների հասել այս ասպարեզում:Աննան մասնակցում է դպրոցի ենթակայքում կազմակերպվող առցանց քննարկումներին, իր կարծիքն ու մտքերն է արտահայտում, հարցազրույցներ է վերցնում:
Աննայի նյութերին կարող եք ծանոթանալ այստեղ՝
http://mijin.mskh.am/users/188
Մեր կողմից իրականացված աշխատանքներում կարևոր ներդրում ունեն ոչ միայն երեխաների հետ աշխատող մասնագիտական խումբը, այլև այն բոլոր սովորողներն, ովքեր իրենց շփման, հաղորդակցման շնորհիվ կարողացել են նման երեխաներին դրական արդյունքի հասցնել:
Կազմակերպելով ճամփորդություններ դեպի Երևանի պատմամշակութային օջախներ՝ մեծ ուրախություն ապրեցի, երբ մեր կրթահամալիրի կայքում տեսա ներառական կրթութուն ստացող մեկ այլ սովորողի՝ Միջին դպրոցի 8-րդ դասարանի սովորող Սվետա Հովհաննիսյանի կողմից կատարած ֆոտոշարքը: Նշանակում է, որ մեր այցը տվյալ թանգարան, մեծ ազդեցություն է թողել նրա վրա՝ ձևավորելով նրա գեղագիտական ճաշակը: Իսկ կայքում լուսաբանել էր, որպեսզի մյուս սովորողները նույնպես հաղորդակից լինեն մեծ նկարչի աշխատանքներին:
Սվետան ևս ունի իր հետաքրքրությունների շրջանակը, թեև նա թույլ լսողություն ունի և դժվարանում է խոսել,սակայն հիանալի լուսանկարում է, այն ինչ չեն կարող տեսնել մեզանից շատերը,նա տեսնում և ֆիքսում է իր տեսախցիկով:Սվետան մեծ սիրով է մասնակցում կինո-ֆոտո ակումբի դասերին և առաջադրանքները տեղադրում իր բլոգում:
Նյութերը կարող եք տեսնել այստեղ՝
http://svetahovhannisyan.wordpress.com/
Եվ նման լուսաբանումներ հաճախ են կատարվում նրանց կողմից, որն էլ ապացուցում է, որ մենք կարողացել ենք հասնել նրան, որ կրթության առանձնահատուկ պայմանների կարիք ունեցող երեխաներն իրենց մեկուսացված, ընկճված չեն զգում, այլ ընդհակառակը՝
- Կենսուրախ են, կյանքով լի, սիրով շրջապատված, իրենց առաջարկություններով հանդես են գալիս, և ընդգրկված են կրթահամալիրում իրականացվող միջոցառումներում:
- Նրանց ծնողները զգում են իրենց երեխայի առաջընթացը, որի իրականացման գործում մեծ է նաև դպրոց-ընտանիք համագործակցությունը:
Ներառական կրթության կազմակերպումն անընդհատ զարգացող պրոցես է: Ներառական կրթության իրականացմանն են օգնում կրթահամալիրում կազմակերպվող սեմինարները: Վերջերս «Արաբկիր» բժշկական համալիրի կողմից կրթահամալիրում կազմակերպվեց սեմինար և դեռ նմանատիպ սեմինարներ բազմիցս կկազմակերպվեն, որոնք օգնում են իրականացնելու և զարգացնելու այդ կրթության կազմակերպումը մեր կրթահամալիրում:
Կարևորն այն է, որ այս գործում ընդգրկված են ոչ միայն անհրաժեշտ մասնագետներ, այլ ողջ կրթահամալիրի աշխատակիցներն, ովքեր սիրով ու նվիրումով համագործակցելով երեխաների ընտանիքների հետ՝ աջակցում են այս կարևոր գործընթացին:
Լուսանկարը՝ Սվետա Հովհաննիսյանի
Շամիրամ Պողոսյան 